به طور عمده 4 نوع پارچه برای وجود دارد چترهای مستقیم و هزینه از کم به بالا است: پلی استر، پارچه PG، نایلون و پلاستیک شفاف.

رنگ پارچه پلی استر روشن تر است. پس از مالیدن پارچه چتر روی دست، چین خوردگی آن مشخص است و به راحتی قابل ترمیم نیست. هنگامی که پارچه مالش می شود، مقاومت احساس می شود و هنگام مالش صدای خش خش به گوش می رسد. یک لایه چسب نقره روی پلی استر بزنید که معمولاً به آن چتر پلاستیکی نقره ای می گوییم. عملکرد ضد اشعه ماوراء بنفش نوار نقره بهتر است، اما پس از مدت ها استفاده، چسب نقره در محل تا شده به راحتی جدا می شود. پوشاندن لایه ای از پودر نقره روی پلی استر چیزی است که ما معمولاً آن را چتر پارچه ای مروارید می نامیم. رنگ پارچه مرواریدی در بین خانم ها روشن تر و پرطرفدارتر است، اما تاثیر جلوگیری از اشعه ماوراء بنفش خورشید ایده آل نیست.
پارچه نایلونی نیز یک پارچه چتری درجه یک است. این نوع پارچه بارانی رنگ روشنی دارد و در دست احساس ابریشم می کند. با دست و با مقاومت کمی به عقب و جلو مالیده می شود. اما این نوع پارچه ها دارای نقطه ضعفی هستند که رطوبت هوا به شدت بر آن تأثیر می گذارد و پارچه چتری به طور جدی تری جمع می شود و حتی گاهی اوقات باز و بسته شدن عادی سطح چتر را تحت تأثیر قرار می دهد. بنابراین، در پارچه های چتری پرکاربرد ما، تعداد زیادی وجود ندارد.3