معمولاً از سه نوع پارچه چتری استفاده می شود چترهای مستقیم : پارچه پلی استر، استپ PG و پارچه نایلون.

پارچه پلی استر با رنگ های روشن تر مشخص می شود. پس از مالیدن پارچه چتر روی دست، چین خوردگی آن مشخص است و به راحتی قابل ترمیم نیست. هنگامی که پارچه مالش می شود احساس مقاومت می کند و هنگام مالش صدای خش خش به گوش می رسد. یک لایه چسب نقره روی پلی استر بزنید، عملکرد ضد اشعه ماوراء بنفش بهتر است، اما پس از مدت طولانی استفاده، محل تا شده به راحتی جدا می شود. پوشاندن لایه ای از پودر نقره روی پلی استر رنگ روشن تری را ایجاد می کند که بسیار مورد علاقه خانم ها است، اما اثر ضد اشعه ماوراء بنفش آن ایده آل نیست.

به پارچه PG پارچه اسپری نیز می گویند، پارچه ضربه ای با چگالی بالا نوع جدیدی از پارچه است. رنگ پارچه PG مات، رنگ تیره. پارچه شبیه پنبه است، خاصیت مسدود کنندگی نور خوبی دارد و هزینه پارچه PG نسبتاً بالا است، اما عملکرد ضد اشعه ماوراء بنفش، ثبات کیفیت و درجه رنگ ایده آل است. چتر بهتری است. به طور کلی، پارچه PG فقط در چترهای گران قیمت استفاده می شود.

پارچه نایلونی نیز یک پارچه چتری درجه یک است. این نوع پارچه بارانی رنگ روشنی دارد و در دست احساس ابریشم می کند. با دست و با مقاومت کمی به عقب و جلو مالیده می شود. اما این نوع پارچه ها دارای نقطه ضعفی هستند که رطوبت هوا بسیار بر آن تاثیر می گذارد و پارچه چتر به طور جدی تری جمع می شود و حتی گاهی اوقات بر روی باز و بسته شدن طبیعی سطح چتر تاثیر می گذارد.